Rekomendacja KNF - likwidacja szkód ubezpieczeń komunikacyjnych

Od 1 kwietnia 2015 r. towarzystwa ubezpieczeń mają obowiązek stosowania  rekomendacji wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) w sprawie „Wytycznych dotyczących likwidacji szkód w ubezpieczeniach komunikacyjnych”.  Wytyczne zostały przyjęte w dniu 16 grudnia 2014 r., a organ nadzoru dał zakładom ubezpieczeń czas na wprowadzenie wskazanych przez rekomendacje standardów do dnia 31 marca 2015 r.
Dokument KNF zawiera 21 wytycznych podzielonych na następujące obszary:

1. organizacja, zarządzenie, kontrola, nadzór nad procesem likwidacji szkód z ubezpieczeń komunikacyjnych,
2. sposób prowadzenia postępowania likwidacyjnego,
3. sposób ustalania wysokości świadczenia.

Organ nadzoru został zmuszony do zajęcia stanowiska w sprawie likwidacji szkód komunikacyjnych ponieważ z roku na rok rosną nieprawidłowości stwierdzone przez kontrolę organu, ale również z sygnałów innych instytucji. Przede wszystkim Rzecznika Ubezpieczonych, do którego spływają skargi na :
- nieterminowe wypłacanie świadczeń,
- wypłacaniem świadczeń w uchybieniem zasady pełnego odszkodowania,
- uchybień w wypełnianiu obowiązków informacyjnych w toku likwidacji szkód,
- wadliwej organizacji procesu likwidacji szkód, w szczególności jego niedostatecznej transparentności,
- niejasnych, niepełnych, nieaktualnych procedur wewnętrznych zakładów ubezpieczeń regulujących postępowanie likwidacyjne,
- niedostatecznej kontroli wewnętrznej w procesie likwidacji szkód,
- niedostatecznego nadzoru i kontroli zakładów ubezpieczeń nad podmiotami zewnętrznymi wykonującymi na rzecz tych zakładów czynności z zakresu likwidacji szkód,
- niedostatecznego nadzoru i kontroli ze strony organów zakładu ubezpieczeń nad procesem likwidacji szkód.

        Najważniejsze zmiany-nowości jakie zostały wprowadzone do procesu likwidacji szkód, a dotyczą bezpośrednio poszkodowanych (obszar 3) i ich skarg:
a)      zakaz naruszania zasady pełnego odszkodowania z obowiązkowego ubezpieczenia OC – nie ma znaczenia, na którą z metod likwidacji szkody zdecydował się klient – warsztat czy wycena. Ubezpieczyciel musi wypłacić poszkodowanemu ekonomicznie uzasadnioną wartość nowych części i materiałów służących do naprawy, uwzględniających VAT.
b)      nie może być stosowana amortyzacja części – w stosunku do wszystkich uszkodzonych elementów.
c)      w przypadku gdy zakład ubezpieczeń wykaże, że naprawa pojazdu doprowadziła do wzrostu jego wartości sprzed kolizji/wypadku, może on pomniejszyć wartość odszkodowania o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi. Klientowi musi zostać przedstawione pisemne wyliczenie, poświadczające fakt, że pojazd jest wart więcej niż przed zdarzeniem.
d)     nakaz stosowania identycznych kryteriów przy ustalaniu świadczenia, niezależnie od tego czy jest to szkoda częściowa czy całkowita.
e)      pojazd zastępczy dla każdego. Komisja jasno mówi o tym, aby każdą sprawę rozpatrywać indywidualnie. Nie uzależniać decyzji od tego czy pojazd służy do działalności gospodarczej czy nie oraz czy istnieje możliwość korzystania ze środków komunikacji miejskiej. Zwrot kosztów ma być adekwatny do ich celowości i ekonomicznego uzasadnienia. Dodatkowo zakład ubezpieczeń nie powinien ograniczać okresu najmu pojazdu zastępczego do tzw. czasu technologicznej naprawy, nie biorąc pod uwagę innych obiektywnych czynników, które tę naprawę wydłużają i uniemożliwiają korzystanie z własnego pojazdu.
      
  KNF zgodnie również z zapowiedziami od 1 kwietnia 2015 r. wdrożył w życie w porozumieniu z PIU oraz zrzeszonymi w niej zakładami ubezpieczeń system Bezpośredniej Likwidacji Szkód (BLS).
 
Magdalena Lis

żródło: KNF, Wytyczne dotyczące likwidacji szkód z ubezpieczeń komunikacyjnych, W-wa, 16 grudnia 2014 r.